Ozon tahribatında yeni ölçümlere göre yüze 20 lik bir azalma var
1970-1980 senelerinde endüstriyel kimyasal sınıfından olan kloroflorokarbonlar (CFC) evimiz olan dünyanın kontrolsüz kullanımla saran ozon tabakasında neredeyse bir afrika kıtası büyüklüğünde bir delik açılmıştı.
Güneşimizden gelen aynı zamanda canlı DNA'sına zarar veren UV ışınlarını absrode edebilen ozon
tabakasının Antarktika da oluşan bu deliği senelerce araştırıldı.
En nihayetinde sonunda 1986 senesinde ABD'li bilim insanı Susan Solomon tarafından CFC'lerin ozon tabakasına ciddi şekillerde zarar verdiğini ispatladı.
1987 senesinde kabul gören ve 1989 senesinde yürürlüğe girmiş olan Montreal Protokolü ile küresel sorunların ortak bir payda çözüm oluştumak için çalışıldığı nadir örneklerden olan ozon problemi, sonunda olumlu sonuçlar alınmaya başlandı.
Aradan geçmiş onlarda senelerde ozon tabakasının düzelmekte olduğuna dair bir takım kanıtlar oluşmakta .
Günümüzde küresel ısınmanın başrolü olarak atanan ozon deliği, güneştan gelen UV ışınları ile Antartika'yı yakıyor.
Ee bu haliyle buzlar daha hızlı bir şekilde eriyor ve bu sonuçla sıcaklar da artıyor.
Dünya olarak 2000 senelerinden itibaren CFC gazının üretimlerinde ciddi bir şekilde düşüş yaşandı.
Yaklaşık 50-100 seneler boyunca Atmosferde bulunacak olan gazların büyük kısmı zamanla stratosferde yok olacaklar.
Lakin iyi haber ozona zarar verilmiş olunsada yeterli zaman elde edip ve bu kararlıkla devam edilirse önümüzdeki seneler yeniden tam anlamıyla ozon bakası ile çervilmiş olabileceğiz.
Her yılda yapılan bulgulara göre, yüzde 20 lik ozon tahribatında azalma olduğu gözlemlendi.
Bu başarı tüm ülkelerin bir arada olup Montreal Protokolü'nde hareket etmesiyle oldu.
Reklam
Yayın için 0 Yorum
İfadelerİfadeler